73 яшендә мопедта җилдерүче абыстай: «Күңелеңне төшермичә, артык нәфселәнмичә яшәргә кирәк»

– Улым Дамир, киленем Раушания белән яшибез. Аллага шөкер, тату торабыз. Ирем Рифкать бик әйбәт булды. Гомер буе фермадан кайтып кермәдем. Озак еллар колхозда эшләдем. Фермага йөргәндә мотоцикл йөртә башладым. “Восход”ым да, “Минск”ием да бар иде. Йөртәр өчен таныклык та бар. Әле дә йөрәк җилкенеп тора. Кайчак авыл урамнарын берәр әйләнеп кайтам, – ди ул.
Икенче улы Райнур да шушы авылда яши. Аны хәтта районда да мактап торалар. Күзләре начар күрсә дә, сау-сәламәт кешеләрне көнләштерерлек итеп яши, диләр.
Райнур маллар тота, үз җирләре бар. Күп итеп кош-корт асрый икән. Чеби, каз-үрдәк бәпкәләрен үзләре инкубаторга чыгара башлаганнар.
– Эш ярату, тормышка шатланып карау әти белән әнидән бирелгән. Әтиебез тыныч булса, әниебез бер дә тик тора белми торган кеше. Баскан җирдән ут чыгара. Тырыш, эштән курыкмый, армый. Безне дә эш хезмәт белән тәрбияләп үстерделәр, – ди Райнур.
Кызлары Райлә яшьли тол калып, тормыш арбасын ялгызы гына өстери. Вәсилә апа аның өчен дә йөрәге сызлавын әйтте.
– Киявебез бик акыллы иде. Йөрәк белән китеп барды. Бик сагынабыз үзен, – ди ул. Йөрәгендәге ачы хәсрәтләрне кешегә күрсәтмәсә дә, моннан 5 ел элек авыру аны урынга ега.
– Моннан 5 ел элек авырып киттем. Шунда 3 ай урын өстендә яттым. Терелеп урамга чыккач, минем өчен сөенүчеләрне күрдем. Яшиселәр килеп китте. Авылдашларыма кирәк икән мин дидем, – ди ул.
Вәсилә апа бер дә иргә иркәләнеп тормадым, ди.
– Бервакыт фермада бозау мөгезен яндырабыз. Бер ир яндыра, мин бозауны тотып торма. Аякка типсә дә, түзәм. Эш беткәч, теге ир: “Вәсилә апа, бу бозауны ике ир тота иде, димәсенме! Менә шулай кыю булганмын инде. Хәзер дә тик тормыйм. Бик актив яшим. Авылда нинди бәйрәм булса да, катнашам. Әле гармунчы да мин, – ди ул.
Районда узган “Ак яулыклы әбиләр” бәйгесендә беренче урын алган. Арчада мөнәҗәтләр конкурсында җиңү яулаган. Авылда абыстай булып та йөри икән.
– Безнең мулланың велосепиды бар. Ул шунда җилдерә. Әни абыстай булгач, аңа да алып бирдек. Әлегә шуның белән йөри, – ди улы Райнур.
Никадәр генә кызу йөрәкле булса да, Вәсилә апа сабыр булырга, бер дә уфтанмаска куша.
– Тормыштан канәгать булып, булганына шөкер итеп, күңелеңне төшермичә, артык нәфселәнмичә яшәргә кирәк, – ди ул.

Гөлгенә ШИҺАПОВА

https://vatantat.ru