Укучыбыз иҗаты: "Туган як көзе" шигыре

Бушап калган кырлар, басулар,

Бар җиһанны моңсу төс сарган.

Җирдә хәзер көз хакимлек итә,

Төннәр озын, көннәр кыскарган.

Кем яратмый икән шушы көзне;

Кешеләрме, җәнлек, кошлармы?

Туган якның көзе генә түгел,

Җанга якын салкын кышлары.

Җылы көннәр инде ерагайды,

Алыштырды салкын яңгырлар.

Һаваларда очкан кошларның да,

Тавышлары сирәк яңгырар.

Күпме кошлар очкан җылы якка,

Бер-береннән калмый тезелеп.

Агачлар да ямансулап калган,

Яфраклары төшкән өзелеп.

Туган якның көзе барыбер матур,

Гел яңгырлы, салкын булса да.

Һаваларда очкан кошларның,

Тавышын тыңлап, күңел тулса да.

Суфия Хәсәншина,