Урта Мишә - туган авылым

Урта-Мишә - минем туган авыл,

Анда минем туган нигезем.

Анда үстем, анда тәпи бастым,

Хыялларга канат кигездем.

Изге чишмәсеннән сулар эчтем,

Чәчәкләрен җыйдым болыннан.

Мишәсенә төшеп су коендым

Һәм йөгердем ташлы комыннан.

Инешендә керләр чайкап үстем,

Суын ердым, бәбкә сакладым.

Читкә чыксам, туган авылымнан

Җанга газиз җирләр тапмадым.

Урманына барсаң, кура җиләк,

Җир җиләге, каен җиләге.

Безнең урман сыйлы, юмарт урман,

Тулмый калмас һич тә чиләгең.

Инеш ага урамнарны бүлеп,

Су буйлары тулы каз-үрдәк.

Туйлар узса, кызлар канат какса,

Каз мендәре булыр зур бүләк.

Гасыр белән яшьтәш мәчете бар

Ае белән балкый манара.

Күңелләргә бер җылылык өстәп

Азан тавышы ерак тарала.

Яши монда уңган, моңлы халык.

Тормыш көтә, яши җыр көйләп.

Ул-кызлары үсә дога белән -

Күңелләргә иман гел кирәк.

Урта-Мишә - минем туган авыл.

Анда минем яшьлек эзләрем.

Хыялларда кайтып үткәннәргә

Мин аларны әле эзләрмен.