Уразаны ниләр боза?

– Ураза тоту кемгә мәҗбүри, ә кемнәр аннан азат?

– Ураза тоту мүкәлләф кешегә (ягъни мөселман, балигъ, үз акылындагы булган, сәламәт) мәҗбүри. «Аллаһы Тәгалә сезгә җиңеллек тели, авырлык теләми», – диелә Коръәндә. Авырган кешегә, мосафир булганнарга ураза мәҗбүри гамәл түгел. Сырхаудан терелгәч, сәфәрдән кайткач, уразаны дәвам иттерәләр. Йөкле хатыннар да, бала имезүче хатыннар да ураза тотмаска мөмкин. Хәлсез әби-бабайларга да ураза фарыз түгел.

– Сәхәр ашамыйча гына уразага керергә ярыймы?

– Сәхәрсез ураза тотып була, билгеле. Әмма моны мәкрүһ гамәл (хәерле түгел) дип аңларга кирәк. Пәйгамбәребез (с.г.в.): «Башка халыклар белән безнең ураза арасында сәхәр», – диде. Ягъни сәхәр вакытында туклану безне аерып тора. Аллаһы Тәгалә сәхәр вакытында ашаучыларның дәрәҗәсен дә күтәрә.

– Ач торуга кайтып калмасын өчен, ураза нинди булырга тиеш?

– Уразага кергәндә ният кирәк. Ният булмаса, ураза дөрес булмый. Ябыгыр өчен, туклануын үзгәртү өчен, яшәрү өчен генә тотылган ураза дөрес ураза түгел. Рамазан аенда без телләрне гайбәттән, яман сүздән, ызгыш-талаштан сакларга тиеш. Пәйгамбәребез (с.г.в.): «Кем дә кем сине бәхәскә чакыра икән, мин уразада, дип әйт», – ди. Ягъни бәхәсләшеп, ызгышып йөрсәң, уразаңа кимчелек килә.

– Үзен саулыгы ягыннан бик үк яхшы хис итмәгән кеше белә торып ураза тотса, аңа гөнаһ буламы?

– Әйе. Авыруың көчәячәген белә торып, ураза тоту хәерле гамәл түгел. Ураза тотканда хәлсезләнәсең икән, бу – ярамаган эш. Бу очракта фидия бирү күпкә хәерлерәк. Аллаһы Тәгалә адәм баласының көчәнә-көчәнә, егыла-егыла, урын өстендә ятып ураза тотуын теләми.

– Ураза тотмаган килеш ифтар мәҗлесләренә килеп утырырга ярыймы?

– Ифтар мәҗлесен әзерләгән кеше, гадәттә, ураза тотучыларны чакыра инде. Уразасыз йөрү килешмәс. Әмма атап чакырулы булсаң, ураза тотучыларга кызыгып, гыйбрәт алып, алар сафына кушылса, хәерле булыр.

Чыганак: https://vatantat.ru/2025/02/163289/
© Ватаным Татарстан