Мунча керү серләре

Икенче кагыйдә: себеркене дөрес итеп әзерләү. Парланыр алдыннан кипкән себеркене суда чайкатып алабыз да, җылы суга тыгабыз. Кайнар суга тыгарга ярамый. Югыйсә, яфраклары коелырга мөмкин. Җылы судан соң гына кайнар суга тыгабыз. Өстен икенче бер таз белән каплыйбыз, себерке өчен үзенә күрә бер мунча була инде бу. Шул рәвешле төнәткәч, мунчага урман исе чыга. Авыл мунчасында инде кайнар судан соң аны әйләндерә-әйләндерә мунча ташында тоталар. Себеркене кулга алгач, чабынырга ашыкмагыз, иң элек аны иснәгез. Бу үзенә күрә бер ингаляция яки ароматерапия була. Парлану бүлмәсендә югары менәргә ашыкмагыз. Мунча эссесенә ияләшер өчен биш минут утырып яки ятып торыгыз. Гомумән пар бүлмәсендә иң яхшысы ятып тору. Алай иткәндә эссе тәнгә тигез тарала. Шулай итеп, аз гына җылынгач, чыгып, мунча алдында аз гына утырып торыгыз. Аннары инде себерке белән югарыга да менә аласыз. Себерке торган суны түкмәгез аның белән башыгызны юып чыгыгыз.